ایران در فناوری نانو برای آب و فاضلاب در جمع کشورهای پیشرو است

به گزارش صنایع نو، سید محمدمهدی نوربخش، سرپرست دبیری ستاد اقتصاد دانشبنیان آب، انرژی و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، در نشست خبری دوم مهرماه از حمایت این ستاد از بیش از ۱۵۵۰ شرکت دانشبنیان فعال در حوزههای آب، انرژی و محیط زیست خبر داد.
به گزارش خبرنگار مهر، نوربخش با بیان اینکه فعالیتهای ستاد در دو محور اصلی "حل چالشهای دستگاههای اجرایی" و "معرفی فرصتهای نوین فناورانه" دنبال میشود، اظهار داشت: «در محور اول، با همکاری وزارت نیرو، نفت، جهاد کشاورزی و سازمان محیط زیست، شرکتهای دانشبنیان به صنایع بزرگ معرفی میشوند. در محور دوم نیز پس از بلوغ فناوریها، به ترویج و توسعه بازار آنها میپردازیم.»
تأکید بر نقش قانونگذاری و صادرات
وی با اشاره به نقش فعال ستاد در حوزه قانونگذاری، از تهیه و تصویب طرحهای متعدد در دولت و مجلس خبر داد و افزود: «صادرات محصولات دانشبنیان برای ما اولویت دارد زیرا میتواند جریانساز باشد. خوشبختانه در حوزه فناوری نانو برای آب و فاضلاب از کشورهای پیشرو هستیم.»
همکاری با وزارت نیرو و پروژههای موفق
نوربخش به همکاری نزدیک با وزارت نیرو اشاره کرد و گفت: «اخیراً ۲۱ راهحل فناورانه برای مقابله با تنش آبی ارائه کردهایم.» وی از پروژههای موفقیتآمیز دیگری مانند هوشمندسازی شبکه برق در مشهد و قشم و بازسازی شبکه فاضلاب اصفهان نام برد.
موضع علمی در مورد آبهای ژرف
سرپرست دبیری ستاد در مورد آبهای ژرف تأکید کرد: «با همکاری دانشگاههای شریف، شیراز و جهاد دانشگاهی مطالعات علمی در حال انجام است. اگرچه نقاط امیدبخشی وجود دارد، اما تصمیمگیری نهایی بر عهده وزارت نیرو است.»
اولویت مدیریت مصرف بر شیرینسازی آب
نوربخش با بیان اینکه فناوری شیرینسازی تنها بخشی از راهکار است، اظهار داشت: «مدیریت مصرف آب مهمتر از توسعه فناوری شیرینسازی است. نمونه بارز آن وضعیت دریاچه ارومیه است که با وجود پروژههای انتقال آب، به دلیل عدم مدیریت مصرف همچنان بحرانی است.»
تلاش برای بومیسازی فناوری شیرینسازی
وی با اشاره به وابستگی شدید به واردات تجهیزات شیرینسازی آب گفت: «با همکاری دانشگاهها و شرکتهای دانشبنیان در حال بومیسازی فناوریهای مرتبط با ممبران، پمپها و تجهیزات جانبی هستیم تا وابستگی کاهش یابد.»
نوربخش در پایان خاطرنشان کرد: «ماموریت اصلی ما توسعه راهکارهای پایدار با تکیه بر توانمندیهای داخلی و تقویت صادرات محصولات دانشبنیان است که همزمان به کاهش وابستگی و ایجاد ارزش افزوده منجر خواهد شد.»
نظرات کاربران
هنوز نظری ثبت نشده است.